First week of the South-Africa trip

Zaterdag 8 december 2012
Zoals jullie in ons vorige week verslag al hebben kunnen lezen zijn wij deze week hard aan de bak geweest voor school. Marin Z is het vandaag gelukt om haar Engelse verslag af te ronden. Marin M en Nienke zijn ook bijna zover. Maar we zijn vandaag niet alleen maar bezig geweest voor school want er moesten nog wat voorbereidingen worden getroffen voor onze aankomende reis! Zo hebben we wasjes gedraaid bij Anneke en is onze backpack met de nodige spullen al zo goed als ingepakt.
We zitten alleen met een klein probleem, de kofferbak van onze Toyota is een stuk kleiner dan die we hadden in onze VW, dit betekend dus bezuinigen op kleren schoenen en andere rotzooi. Poeeh toch lastiger dan we dachten, maar toch kunnen we zeggen dat we meer dan helft thuis laten. Nou ja thuis? We mogen het stallen bij Anneke en Gert, stiekem voelt dit een beetje als thuis.

Die avond hebben we gezellig met z’n drietjes wraps gegeten en lekker gekletst over ons bijna startende avontuur. We hebben er alle 3 ontzetten veel zin in, maar vinden het ook spannend. Je weet niet zo goed wat je gaat aantreffen en sommige stukken zijn best onveilig. Maar maken jullie je vooral geen zorgen want we hebben één busje peperspray in huis gehaald. Ja, dat mag hier allemaal we doen niks illegaals!
Later op de avond hebben we voor “nu” de laatste keer St. Francis Bay onveilig gemaakt. BIER DRINK EN KEIER (bier drinken en feesten). Al onze trouwe locals/vrienden en barmannen een knuffel gegeven en daarna lekker in bed gekropen.

Zondag 9 december 2012
Die ochtend waren we tegen een uurtje of 05:00 thuisgekomen en in bed gekropen. Alle drie werden we moe wakker en besloten we de dag rustig aan te beginnen. Marin Z keek een filmpje, Marin M ging bezig met school en Nienke besloot haar backpack opnieuw in te pakken. Tegen het eind van de middag moesten toch echt de nodige dingen geregeld worden. Zo stond er een fotoshoot op de planning, moesten er boodschapjes gedaan worden en stond er nog een afspraak met Anneke en Gert op de planning. Ja, alles moest op het laatste moment, maar het is ons gelukt. Foto’s zijn gemaakt, boodschappen binnen, een hapje gegeten bij Christies Catch en daarna op de thee geweest bij Anneke en Gert. Hier hebben we tevens ook de helft van onze bagage gedumpt.
Anneke had graag nog wat langer met ons gekletst maar wij moesten toch echt 21:00 die kant op want onze Toyota Yaris moest nog ingepakt worden.
YES, jel kreet van Nienke: “alle drie de backpacks passen in de kofferpak”. Ja lieve mensen het is ons gelukt. 3 backpacks met een hele hoop andere rotzooi in de kofferbak en de handbagage op de achterbank. Wij waren klaar voor vertrek.
Die avond zijn tegen een uurtje of 23:00 24:00 ons bedje ingekropen. Er stond ons een kort nachtje te wachten.
 
Maandag 10 december 2012
04:00 wekkertje, één voor één een douche en lekker gezamenlijk ontbeten. Wel stilletjes want onze huisgenoot Warren lag nog op zijn bank (bed) te slapen. Om kwart over 5 stapten we in de auto, raar om uit St. Francis weg te rijden wetende dat je die avond niet meer terug komt. Het is toch een beetje ons thuis geworden. Maar goed, genoeg met dat gezwijmel want we hebben alle drie ontzettend veel zin in de reis.
De reis verliep voorspoedig met Marin Z achter het stuur, Marin M als kaartlezen en Nienke Werter als slapende steun op de achterbank. De eerste stop werd gemaakt tussen Gramestown en King Williams town, hier hebben we genoten van een lekker kopje thee met speculaasje. De tweede stop werd gemaakt in King Williams town zelf, hier moest de tank namelijk volgegooid worden. Ook hier hebben we genoten van een kopje thee met dit keer een broodje pindakaas. Nu moest er doorgereden worden naar het plaatsje Konga, hier werd opnieuw de tank volgegooid omdat we na Konga gevaarlijk gebied gingen betreden met Zulu’s en vrij weinig tankstations.
Nadat we Konga hadden gepasseerd begon de reis minder spoedig te verlopen. Veel wegwerkzaamheden, langzame stinkende vrachtwagens en de natuurlijk niet te vergeten potholes.
Na wat minuten verloren te hebben kwamen we aan bij de afslag Hole in the Whole. Marin Z zei tegen Marin M: “dit weet ik niet hoor, de weg ziet er niet al te best uit”. Hierop antwoordde Marin M: “op de kaart staat dat het nog maar een klein stukje is, een klein stukje dirth road. Oké dan, vol goede moed begon Marin Z de Toyota door de potholes heen te manoeuvreren. Al snel werd Nienke Werter wakker van al het gehobbel. Marin Z had het gehad, nadat de onderkant van onze Toyota al een aantal keer geschuurd was aan de dikke stenen. Ze stopte voor een grote plas en zei tegen de meiden en nu? Omkeren was geen optie dus we moesten er dwars doorheen. Helaas bevond zich onder het water een kei waaraan onze Toyota zich heeft geblesseerd. Na nog een klein stukje te hebben doorgereden kwamen we bij een rivier aan die onze weg overspoelde. We keken elkaar aan en besloten om te keren, dit kon niet goed zijn. Terwijl Marin Z omkeerde hoorde we gebonk op de ramen, shit de lokale bevolking had ons ontdekt. Ze vonden onze voetbal die door het achterraam zichtbaar was zeer interessant. Verder dachten ze dat wij ze wel wat geld konden geven. Zucht, niet alle blanke mensen zijn rijk!! Marin Z begon met tegenzin aan de terugreis, maar aangezien ze niet harder kon dan 10 km per uur begonnen de eisende jongens naast de auto mee te lopen. Marin Z begon het helemaal zat te worden en besloot extra gas te geven om de jongens af te schudden. Met succes, maar door alles stress kon ze haar trillende koppelingbeen niet meer in bedwang houden. Het werd tijd voor de tweede bestuurder, onze heldin Nienke Werter. Zij heeft ons na enige schaaf/slib momenten weer terug op de verharde weg gekregen.
Wat nu? We besloten de receptie te bellen van ons backpackers hostel. Hij vertelde ons dat we verkeerd waren gereden en wees ons de goede weg. Maar ook dit leidde ons over een dirth road, gelukkig was deze in vele betere staat. Na heel wat gehobbel en gebobbel zijn we aangekomen bij onze eerste overnachting: Hole in the Whole om 17:00. Na ingecheckt te hebben, zijn we hongerig neergeploft in het restaurant en hebben we genoten van een burger met patat. Die avond ging er een dvd’tje in de laptop. Even heerlijk bijkomen van de reis. Morgen staat er een mooie dag op de planning, wandelen door de natuur en hopelijk genieten op het strand met een zonnetje.
Ondanks de heftige rit hebben we kunnen genieten van de meest prachtige natuur, Zuid-Afrika is en blijft geweldig.

Dinsdag 11 december
Geen wekker, lekker wakker worden door het licht die in ons kamertje begon te schijnen. Rond een uurtje of 10 stond iedereen klaar voor onze ochtend hike (wandeling) richting the hole in whole. Het plekje is naar dit natuurspektakel vernoemd. We waren het hek van de camping nog niet uit en we hadden al een gids gescoord. Hij zou ons via een mooie route naar The Hole in the Whole brengen. Oké, prima vooruit met die geit. Na 10 minuten wandelen over heuvels en door bossen kwamen we uit bij de Hole in the Whole, wat een prachtige natuur. Nadat onze gids een foto van ons drieën had gemaakt, hebben we hem bedankt met 10 rand (1 euro). Hij liep vrolijk terug om zijn volgende klanten op te wachten bij het hek. Wij bleven nog wat langer om te genieten van de mooie natuur. Toen we terug arriveerde op de camping besloten we onze bikini aan te doen en lekker in de zon te liggen. Nouja lekker? In Zuid- Afrika kan je niet echt lekker in de zon liggen, je moet goed oppassen dat je niet verbrand. Na 2 uurtjes zonneschijn zijn wij aan onze namiddag hike (wandeling begonnen), opzoek naar de kleine Hole in the Whole. Pooeh deze hike was toch wat pittiger, nadat we een berg waren beklommen besloot Nienke niet meer verder te gaan. De beide Marinnen besloten verder te zoeken, toch best lastig lopen zonder aangegeven pad. Toen we aankwamen bij een te steile afgrond begon er een donkere jongen vanaf de andere kant te roepen dat hij de weg wel wist. Fijn weer een gids, maar ook deze heeft ons goed geholpen. Alleen we zaten met een probleem want we konden hem niet bedanken met wat geld aangezien Nienke het geld bij zich had. Toen we hem hadden teleurgesteld liet hij ons alleen achter. Na nog wat rondgelopen te hebben zijn de beide Marinnen teruggekeerd richting Nienke. Na een rivier te hebben overgestoken werd het pad weer terug gevonden. Nienke zat al te wachten met een lekker drankje en een zak chips. We hebben heerlijk tussen de koeien op de berg genoten van het prachtige uitzicht en het namiddag zonnetje.
s’avonds hebben we de meest slechte maaltijd ooit gegeten. Ten eerste hadden ze al geen salades, pizza en vis van de dag, er bleef dus weinig over. We besloten hake en calamari te eten, maar dit was niet te eten. Die avond hebben wij dan ook een aantal uren op de pot gezeten. Verder heeft iedereen lekker zijn eigen ding die avond gedaan en vroeg te bed gegaan. De volgende ochtend werd er namelijk weer vroeg vertrokken richting Umhalnga.

woensdag 12 december 2012
12-12-12, een speciaal dagje! 05:45 vertrokken we uit Hole in Whole, de dirth road leek gelukkig een stuk korter dan de heenreis. De reis verliep helaas niet zo voorspoedig. We hadden last van veel wegwerkzaamheden en hadden moeite met het vinden van benzine stations om te tanken, benen te strekken en te plassen. Vaak zijn we de weg afgegaan om in één van de omringende dorpjes te komen, dit om op zoek te gaan naar tankstations. Helaas geen succes, dit betekende dat we onze tweede stop pas om half 1 hadden. Chell was de gelukkige, met onze billen boven de bril en dichtgeknepen neuzen hadden we ons plasje kunnen plegen. Hierna was het niet ver meer rijden tot aan Umhalnga. Via een goed berijdbare tolweg schoot het enorm op en waren we in een poep en een scheet in Umhalnga. Hier werd er opzoek gegaan naar een vvv, ook dit zonder succes. Maar aan de hand van informatieboekjes uit een hotel konden we opzoek gaan naar de nodige B&B’s. B&B Jessica is het geworden, we werden ontvangen door 2 aardige al wat oudere mensen die blij waren ons te zien. Na gezellig wat gekletst te hebben besloten de Marinnen opzoek te gaan naar het strand en de boulevard. Nienke bleef thuis aangezien haar gehele gezicht verbrand was door de zon van de dag daarvoor. Zie hier het gevaar van zonnen in Zuid- Afrika. Na heerlijk wat gewandeld te hebben, hebben we gezamenlijk eten gescoord bij de checkers. Kip, sla, soep en stokbrood stond op het menu en het smaakte heerlijk. Die avond hebben we kunnen bijkletsen met onze familie en vrienden aangezien we WIFI hebben in ons heerlijke luxe B&B’tje. Morgenvroeg gaan we ontbijten ergens in Umhalnga en daarna rijden we door naar St. Lucia, naar de hippo’s and crocodiles.

Donderdag 13 december 2012
Deze ochtend hadden we geen haast. Iedereen werd op zijn gemakje wakker en de backpacks + auto werden rustig ingepakt. Om 10 uur vertrokken we richting het centrum van Umhalnga, hier hebben we heerlijk ontbeten. Na het ontbijt zijn we richting St. Lucia gereden. Eindelijk een reis zonder avonturen. Om 3 uur kwamen we aan in St. Lucia en gingen we opzoek naar een goedkope slaapplek. Deze werd gelukkig snel gevonden, 100 rand (10 euro) per nacht. Na het inspecteren van onze kamer en het gelijk betalen voor 5 nachten zijn we richting de terrasjes gelopen, hier hebben we genoten van een hazelnoot milkshake. Met een klotsende buik zijn we richting Annemarie Asher-wood gelopen, deze vrouw gaat over de boekingen van activiteiten en wilde, aangezien we vrienden van Tim Christy zijn, mooie prijsjes voor ons maken. We hebben dan ook gelijk 2 activiteiten bij haar geboekt. Voor vrijdag een safari door Hluhluwe Imfolozi en voor zaterdag de boottocht opzoek naar krokodillen en nijlpaarden. Gelukkig was de Spar niet ver van het kantoortje van Annemarie en konden we gelijk ons avondeten regelen. We hebben die avond lekker zelf gekookt bij onze backpackers en kennis gemaakt met de rest van de verblijvende gasten. Backpackers hostels zijn dan niet zo heel schoon maar daar in tegen ontmoet je vele leuke mensen die net als jouw low budget aan het rondtrekken zijn.
’S avonds hebben we nog een drankje gedaan bij de beach bar en zijn we daarna lekker in ons stapelbedje gedoken. Kort nachtje want om 04:00 uur stond onze Safari Jeep klaar om ons op te pikken.

Vrijdag 14 december 2012
Iedereen werd met een zucht wakker, nu al de wekker? Voor ons gevoel lagen we nog maar net in ons bedje. Maar we besloten uit bed te gaan want we wilde onze safari natuurlijk niet missen. Om 04:00 stonden we klaar voor onze backpackers en onze ranger Paul was er ook klaar voor. Hij hielp ons met instappen en vertelde dat we eerst een uurtje moesten rijden richting het park. Er zaten nog 2 andere mensen bij ons in de Jeep, en ja hoor ook dit waren Nederlanders, je komt ze ook overal tegen. Om 05:30 reden we het oudste park van Zuid-Afrika in, opzoek naar de diertjes. En die hebben we gevonden. Gelijk bij het inrijden kwamen we de zebra’s tegen en een stukje verderop een agressieve buffel en dat is geen pretje, maar ook die konden we eindelijk afstrepen van onze big5 list.
Verder hebben we de impala’s, hartebokken, springbokken en de rest van alle bokken kunnen spotten. Tijdens ons ontbijtje werden we gestoord door een Olifant, een stier die last had van veel testosteron. Dit betekende dat de Olifant gevaarlijk agressief kon worden. Ranger Paul heeft ons één keer terug in de Jeep gegooid toen de Olifant toch wat te dichtbij kwam. Maar gelukkig hebben we ons ontbijt kunnen opeten onder het genot van de natuur, het vele vogelgezang en de rondspringende apen in de bomen.
Na het ontbijt zijn we weer opzoek gegaan, al snel hadden we een groep van 17 giraffen gespot, die zijn natuurlijk niet te missen, helemaal niet als ze je de weg blokkeren. Wauw, nog nooit een giraffe van zo dichtbij gezien. Verder hebben we een kudde buffels bij de water/modder poel gezien, veel van de buffels lagen te genieten van hun dagelijkse modderbad.
Als klap op de vuurpijl kreeg Paul een smsje: DE CHEETA IS GESPOT.. Paul vroeg of we de gok wouden wagen? Uhm, ja natuurlijk willen we dat. Nou Paul wist waar het gaspedaal zat hoor. Binnen een kwartier waren we op de plek waar de Cheeta gespot was en ja hoor daar lag ze snelademende in het gras. Aan de vele gieren en de snelademende cheeta konden we aannemen dat deze cheeta net een kill had gemaakt. Gelukkig besloot de cheeta wat dichterbij te komen. WAUW, ik heb er geen woorden voor maar wat een prachtdier. Zo elegant op de manier waarop ze loopt en zo ontzettend mooi. Wat een ervaring, een cheeta in het wild. Dit is namelijk ontzettend zeldzaam. Fock de luipaard ik vind dat de cheeta in de big5 hoort!
We hebben de safari afgesloten met een braai midden in de natuur. Wat een super dag, genoten van de uitgestrekte natuur, de vele dieren en onze veel wetende ranger Paul.
Om 3 uur werden we weer terug afgezet bij onze Bibs backpackers, we besloten even bij te komen in het zonnetje. Al snel werden we gespot door 3 Nederlandse jongens en één Duits meisje, hier hebben we gezellig wat verhalen mee uitgewisseld. Hierna zijn de hardloopschoenen aangetrokken en zijn we richting het strand gaan hardlopen, heerlijk om weer fanatiek bezig te zijn.
Die avond hebben we afgesloten bij de beach bar, waar we na een paar maanden onze Quinten weer waren tegengekomen. Erg leuk en gezellig om hem weer te ontmoeten, hopen dat hij nog wat voor ons in petto heeft. Owja ook niet onbelangrijk, we hebben de nijlpaarden gezien. Ze lopen hier namelijk gewoon over de straten opzoek naar gras.. Hiervoor moeten we goed oppassen want een maand geleden was er weer iemand aangevallen.