1 dec - 7 dec. Laatste weekje St. Francis

Zaterdag 1 december, de laatste maand van het jaar is alweer aangebroken. We begonnen deze dag met een uurtje langer in bed blijven liggen na een avondje stappen in Jeffreys. Daarna moesten we er toch echt aan geloven: schoolwerk. Onze stage op de Mzingisi school zit er op en het reizen kan bijna beginnen. Maar voor het zover is moeten we nog een weekje hard aan de bak. Deze week staat dan ook in het teken van verslagen typen en onze onderzoeken uitwerken. Zo ook deze zaterdagochtend. Rond het middaguur werden er wat boodschapjes gedaan want in de middag kregen we bezoek. Anneke en Gert kwamen op de koffie. Shit, geen koffiezetapparaat, geen filters en dus ook geen koffie. Gelukkig maakte het appeltaartje bij de thee veel goed. Na lekker gebabbeltje te hebben over onze reis, het afscheid op de school en de vele andere gespreksonderwerpen, bracht Anneke ons op het idee om een filmpje te pakken in de bioscoop in Jeffreys. Niet zomaar een filmpje natuurlijk, James Bond Skyfall! En zodoende reden we een uurtje later richtring JB, tijd voor wat actie. Een bioscoopje met plek voor 50 man en een trillend beeld, maaaar… wel met popcorn! We moesten deze alleen wel zelf op smaak brengen door er zout op te strooien, wat er vervolgens weer aan de onderkant uit kwam. Ondanks dit alles hebben een leuke avond gehad en genoten van 007.

Zondagochtend stonden we rond een uurtje of 9 op om bezig te gaan met schoolverslagen en om alvast wat spulletjes in te pakken. Nienke besloot aan het einde van de ochtend naar Jeffreys Bay te rijden om nog wat zaakjes recht te zetten. Marin en Marin keken in die tijd een leuke Disney film over heksen, beren en een dappere meid. Ook ’s middag zijn er nog even wat verslagen getypt. De vorderingen zijn zichbaar maar we moeten de komende week nog hard aan de bak. Na het eten hebben we alvast wat spulletjes naar onze nieuwe slaapplek gebracht. We slapen de komende week bij Warren, aangezien we na drie maand ons mooie appertementje uit moeten. Daarna terug naar huis gereden en voor de allerlaatste keer in Sextant nummer 7 op bedje geploft.

Op de maandagochtend dan ook voor de allelaatste keer ontwaakt in dit appartementje. We stonden vroeg op want we moesten eerst nog een bezoek aan onze stageschool brengen. Hier hebben we wat laatste zaakjes geregeld en wat formulieren opgehaald. Natuurlijk hadden nog niet alle docenten onze formulieren ingevuld, maar daar kijken we inmiddels niet meer raar van op. “We komen van de week wel weer terug”. Op de terugweg zijn we langs Anneke gereden. De auto moest van binnen weer gestofzogen worden en zoals gewoonlijk dronken we nog een sapje. Hierna namen we de stofzuiger mee naar ons appartementje: tijd voor de grote schoonmaak! Ook werden de backpacks gevuld en brachten Nienke en Marin Z de eerste lading naar Warren. Het blijft voor ons een raadsel hoe het mogelijk is om met (nouja in eerste instantie zelfs zonder) drie backpacks aan te komen en te vertrekken met een volle VW Polo, keer twee. Dat wordt dus nog wel even inkrimpen voor de reis. Maargoed, toen Nienke en Marin Z terug kwamen, had Marin M het appartement helemaal spik en span gemaakt. Terwijl we wachtten op de laatste wasronde, zaten we op het balkonnetje te genieten van de zon. Voor de laatste keer chillen op dat balkonnetje, met uitzicht op ons zwembad en onze private beach area. We waren het er alle drie over eens: Raar om na drie erg mooie en gezellige maanden weg te gaan uit dit appartement. Sextant nummer 7 was echt ons thuis geworden.
In de namiddag werd er nog even gesport en na het eten hadden we afgesproken met Tim. Op de afgesproken tijd kregen we een berichtje dat het een uurtje later werd. Om dit uurtje op te vullen dronken we een drankje in Legends, maar ook hier hadden we het al snel gezien. We besloten om wat rond te gaan crossen in St. Francis en toen we uiteindelijk op een parkeerplaats aangekomen waren, kwamen we op het idee om Marin M haar eerste rijles aan te bieden. Dus hup, Marin M voor het eerst achter het stuur. Na een uitleg van de rijinstructrices Nienke en Marin Z, een afslaande motor, hoge toeren en veel gelach is het Marin M uiteindelijk gelukt om een stukkie te rijden. Van wennen aan het links rijden had ze dus ook geen last. Vanwege veiligheidoverwegingen besloot Marin Z maar weer achter het stuur te kruipen om ons terug te brengen naar Christys Catch. Hier hebben we gezellig met Tim gekletst over onder andere onze reisplannen. ’S Avonds later thuis nog een kopje thee gedronken en daarna op ons ‘nieuwe’ bed neergeploft.

Op dinsdagochtend ging al vroeg we wekker. De dag ervoor was ons visum verlopen en dus zijn we vanaf vandaag iligaal in Zuid-Afrika. De hoogste tijd dus om naar Port Elizabeth te rijden om onze visa verlenging op te halen. Anneke ging gezellig met ons mee. Bij Home Affairs in PE viel het wachten reuze mee. Misschien hebben onze charmes van de vorige keer dan toch geholpen, want de man achter de bali wist zelfs onze namen nog. En tadaaa, ook ons visum is geregeld. We mogen nog even blijven! Vervolgens zijn we weer in de auto gestapt en heeft Anneke ons de Boardwalk laten zien. Hier hebben we gezellig rondgesnuffeld in winkeltjes en een kopje thee gedronken. Daarna doorgereden naar Shoppingcentre Walmer om wat boodschapjes te doen. Inmiddels was het luchtijd en we hadden vooraf al besloten om naar de Chinees te gaan. Chineese resaurants zijn niet zo populair in Zuid-Afrika en dus verlangden we na drie maand naar lekker Chinees eten. Anneke had vooraf al een paar adresjes van Chineese restaurants in PE opgezocht dus dat moest goed komen. Dus in de auto en op naar de Chinees. Jammer, de eerste zat dicht. En de tweede ook. De derde bleek een Thai te zijn. De vierde was alleen een afhaalchinees en de vijfde was te ver weg. Na ongeveer uur rond crossen besloten het de Chinees maar op te geven en te gaan voor een gewoon restaurant. Anneke wist nog wel een goeie. Jeej gearriveerd met ontzettende trek. Uit de auto gestapt en SHIT, dit restaurant was failliet en een kantoor geworden. Dus maar weer terug in de auto want Anneke wist nog wel wat anders. Hmm maar waar zat dat ook al weer? Na weer een half uur rondrijden, drie mensen gevraagd te hebben en met trek die inmiddels bijna beschreven mag worden als honger, besloten we de auto maar aan de kant te zetten bij het eerste de beste restaurant dat we tegen kwamen. Uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten bij ‘Bar and Dinner’. Hierna zijn we nog even langs de slager gereden en werd het dessert gehaald bij de Mc Donalds. Daarna weer terug naar St. Francis gereden. Jajaaa je maakt wat mee als je met Anneke op pad gaat, maar ondanks alles hebben we een geslaagde dag gehad en veel gelachen.
’S Avonds zijn de laptops opengeklapt voor de schoolverslagen en zijn we op internet opzoek gegaan naar slaapadresjes voor onze trip. Daarna moe op bedje beland.

Op woesdag 5 december was het tijd om onze lieftallige VW Polo in te ruilen voor een auto met airo. Na een half uur zaakjes regelen bij budget, kregen we sleutels van onze nieuwe auto overhandigd: Een Blauwe Toyota Yaris. Hm, naar de kofferbak kijkende, wisten we alle drie wat dat betekende: Nog minder bagage mee op reis. De rest van de dag werd besteed aan het typen van verslagen. Tussendoor kwam de Sint tot onze eigen verbazing ook nog even langs. Een gedichtje, een cadeautje en wat pepernoten, we hebben niks hoeven missen hier.

Donderdag stonden we vroeg op om naar de Mzingisi school te gaan om de laatste formulieren op te halen. In de auto gestapt hoorden we al op de radio dat de brug dicht ging vandaag. Dit hadden we eerder deze week al gehoord, maar aangezien het de vorige drie data ook niet door is gegaan, hebben we het er maar op gegokt. Aangekomen bij de brug, was ie nog open, maar werd ons verteld dat die later die ochtend wel afgesloten werd. Om te voorkomen dat we buiten ons dorpie gesloten werden, zijn we maar weer terug gereden naar huis. En ja, ook deze dag stond in het teken van studie. ’S Avonds werd er nog wat geskyped en daarna zijn we lekker gaan slapen. Op naar de volgende verslagen-typ-dag.

Ook op vrijdagochtend ging de wekker weer vroeg. Het schiet al aardig op met onze onderzoeksverslagen, maar het is nog lang niet af, dan daarom zijn we ook vandaag daar weer druk mee bezig. Rond half 1 was er even een onderbreking. Marin Z moest naar de fysio en Marin M ging gezellig mee. Nienke bleef lekker thuis. Toen Marin Z weer ‘redelijk’ losgemasseerd was, konden de laptops weer opengeklapt worden. Aan het einde van de middag hebben de beide Marinnen nog even gesport en ‘savonds werd er samen met Tim een lekkere pizza gegeten. Ook kregen we van Tim nog wat reistips. Over de reis gesproken.. A.s. maandag 10 december vertrekken we uit St. Francis. We gaan eerst omhoog richting Durban and St Lucia. In St. Lucia willen we een dag of vijf blijven om vanuit daar dagtripjes te gaan maken. Na St. Lucia rijden we naar de Drakensbergen en daarna weer terug naar St. Francis om hier oud en nieuw te vieren. In het nieuwe jaar gaan we dan naar Cape Town. Dat is globaal de planning, maar het leuke van rondtrekken is ook dat je niet weet waar je naar toe gaat en het loopt. We gaan het wel beleven! Eén ding is in ieder geval zeker: we hebben er ontzettend veel zin in en gaan er goed van genieten!
Doordat we niet weten waar we precies verblijven, weten we ook niet of en wanneer we internet hebben. We proberen jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden, maar het zou goed kunnen dat jullie soms wat langer moeten wachten de verhalen van onze belevenissen.