10-16 nov. Een week vol avontuur en schoolwerk

Op zaterdagochtend werden we rond half 9 gewekt door de wekker. Het is weer de 10e van de maand en dat betekend dat we het huurcontract van onze mooie VW polo moeten verlengen. Voordat we naar Budget gingen, zijn we langs Anneke en Gert gereden om de stofzuiger die we van ze lenen op te halen. Hier hebben we nog gekletst en hun nieuwe tuinset uitgeprobeerd. Daarna werd het toch echt de hoogste tijd om naar Budged te gaan. We hoopten op wat minder gedoe dan de vorige keer, maar helaas. Weer ging het niet soepeltjes. Na alle foutjes uit contracten te hebben gehaald en wat informatie te hebben gekregen over het rondreizen met een gehuurde auto, is het allemaal wel gelukt. Voor de komende 30 dagen zijn wij weer de trotse eigenaaressen van de beruchtse VW Polo van St. Francis. Vervolgens zijn we doorgereden naar Jeffreys Bay. Eerst een paar boodschapjes gedaan en de rest van de middag doorgebracht op het strand. ’s Avond zijn we naar Warren gegaan om te braaien. Natuurlijk kwam het ons ook niet verkeerd uit dat we daar even op wifi konden. Zo kon Marin Z haar jarige zus feliciteren, werden er fotootjes op facebook geplaatst en werd er zelfs een stukje Goede Tijden Slechte Tijden gekeken. De avond afgesloten met de ondergang van de Titanic en daarna lekker op bed.

Zondag besloten Marin en Marin wat eerder op staan om lekker een eindje te gaan wanden. In Cape St. Francis, langs het water, over de rotsen en door het gras hebben we genoten van het mooie weer en de prachtige omgeving. Nienke was bleef nog wat langer in dromeland en is hierna druk voor school beziggeweest. Toen de beide Marinen terug waren moesten ook zij nog het nodige schoolwerk doen, maar daarna kon er gechilld worden. We gingen naar Warren en hebben daar genoten van de zon, het internet en een filmpje.
Voor de avond stond op de planning om naar Fried en Marian te gaan. Rond een uurtje of 6 reden richting de kanalen en onderweg zagen we van verre wat roken. Dichterbij gekomen bleek dat het om een huis ging dat in de brand stond. Terwijl we verder de wijk in reden, zagen we het vuur over springen naar andere huizen. De combinatie van rieten daken en een harde wind deed ons al snel beseffen dat het goed mis was. Helemaal aangezien er maar één brandweerwagen ter plaatse was. Terwijl Nienke bij Fried en Marian bleef om de nodige spullen voor de zekerheid maar in te pakken, gingen Marin en Marin de straat op, want ze konden daar alle hulp gebruiken. Terwijl de Marinnen langs alle deuren renden om mensen te waarschuwen, dieren zochten, gasflessen verplaatsten en met waterslangen sleepten zagen we steeds meer van die prachtige huizen in de brand gaan. Toen het echt onveilig begon te worden, besloten we terug te gaan naar Fried en Marian. Daar was het bidden en hopen. Hopen dat de wind niet een paar graden verder gaat draaien.
Later deze avond hebben we bij Helga en Gerard (de Nederlanders die we via Fried en Marian ontmoet hebben) gezeten, uitkijkend op een zee van vuur. We kwamen alle drie tot de zelfde conclusie: Zoiets hefstigs hebben we nog nooit van zo dichtbij meegemaakt!

De volgende ochtend werden we rond 9 uur wakker. Nog aangeslagen van de dag ervoor belsoten we het rustig aan te doen vandaag. We zijn eerst even lans Fried en Marian gereden. Gelukkig hun huis staat er nog! Maar wat heftig om al die afgebrande huizen te zien. 120 in totaal! Het lijkt net een spookstad, zoals in films.. Van overstromingen tot vuurzee, je maakt wat mee hier, maar we hopen nu alle rampen gehad te hebben!
(Voor beelden check youtube: St. Francis Bay Fire)
Na het bezoek aan Fried en Marian zijn we doorgereden naar Humansdorp, naar onze stageschool. Vanwege de examens kunnen we deze week geen lesgeven, maar we moesten nog wel het een en ander regelen voor de aankomende sportdagen. Later deze middag zijn we naar Jeffreys gereden om wat boodschapjes te doen en de avond hebben we doorgebracht in het huis van Tim. Hier hebben we lekker gegeten, familie op de hoogte gebracht van alle gebeurtenissen en plannen gemaakt voor het het rondreizen. Daarna thuis lekker in bedje gekropen.

De dindsdag hebben we productief ingevuld, ondanks dat we geen les konden geven op de school. We begonnen met een bezoekje langs Ches Everitt. Ons douchewater stroomt namelijk niet meer weg en dat moet natuurlijk wel even weer gefixt worden. Vervolgens zijn we langs de printshop gereden om wat flyers voor de sportdagen en wat enquêtes voor het onderzoek van Eric uit te printen. Daarna doorgereden naar de school om nog wat dingetjes te bespreken en de flyers op te hangen. Grappig om te zien dat de leerlingen in grote groepen voor de flyers staan. Ze hebben er nu al zin in. Na eventjes thuis een broodje gegeten te hebben, moesten we ook al weer verder. De enquêtes voor het onderzoek voor Eric moesten uitgedeelt worden. Terwijl Nienke thuis bleef om een dansje te oefenen, gingen de Marinen langs huizen, cafe’s, sportclubs, winkels en zelfs langs het politiebureau (lees: een klein huisje ingericht als kantoor). Ook dit bracht weer de nodige sensatie met zich mee. Gestopt bij een huis om een enquête te droppen, zagen we ineens een aapje in de boom. Terwijl Marin Z bezig was met rustig uit de auto stappen hoorde ze Marin M voorzichtig zeggen: Eeehm… Marinnnnnnn!? Marin M was geschrokken van een aap die ineens op de voorruit zat. Uiteindelijk uitgestapt zagen we dat er veel meer zaten. Op auto’s, in bomen, op de weg. Overal zagen we apen. En wat denk je…. Ze hadden fel blauwe balletjes! Toen we geen enquêtes meer over hadden zijn we naar de gym gegaan. Hier moesten we voor ons andere onderzoek nog een interview afnemen. Daarna zelf ook nog gesport en ’s avonds thuis lekker onder een gerepareerde douch gedoucht. Daarna pannekoekjes gegeten en naar Tim’s huis gegaan. Er moest namelijk nog wat schoolwerk gebeuren waar we internet voor nodig hadden. Uiteindelijk moe maar voldaan op bed beland.

Op woensdagochtend stonden we weer vroeg op. We begonnen met interviews afnemen bij het St. Francis College. Daarna doorgereden naar de Mzingisischool en langs de Spar in Humansdorp met de vraag of ze de nodige producten voor de sportdagen willen sponsoren. Het antwoord op deze vraag moeten nog even afwachten. Het begin van de middag hebben we doorgebracht in Tim’s huis. Er werd even gechilld, geskyped en het nodige schoolwerk werd gedaan. Daarna gingen Marin en Marin al wandelend het dorp rond om de enquêtes weer op te halen. Maar de meeste Afrikanen hebben natuurlijk nog een week langer nodig om het in te vullen. Later die middag gingen we naar Anneke en Gert. Eerst hebben we lekker in het zonnetje onze reisplannen met ze besproken en hebben wij wat tips van ze gekregen. Ook kregen we nog een cadeautje van ze: Een dagje Addo Elephant Park en een soort van geluksdiertje. Super lief en bij deze nogmaals, Anneke en Gert bedankt! Daarna heeft Anneke zich voor ons uitgeleefd in de keuken. Een heerlijk bord vol Hollandse zuurkool, rookworst, salade en als afsluiting een Mona Toetje. Daarna op de bank geploft voor Nederland-Duitsland. Tijdens de wedstrijd vielen een aantal oogjes al bijna dicht.. Jaaaa zo boeiend was de wedstijd. Het werd dus de hoogste tijd om naar huis te gaan.

Donderdag begonnen we weer op de Sea Vista school. We begonnen wat eerder dan normaal, zodat we de les die vorige week was uitgevallen, alsnog konden geven. Een tikspel en dansen op muziek stonden op het programma, maar vanwege de examens (waar wij overigens niks van wisten) werd dit niet door iedereen gewaardeerd. Met drie verlengsnoeren en een aantal keer verplaatsen konden we uiteindelijk achterop het veld onze les geven aan groep 2 en 3. Ze vonden het super. Tijdens deze lessen kregen nog een bezoekje van Koen. Hij is een Nederlandse jongen van onze leeftijd die nu vrijwilligers werk doet voor Mandy, ja dé Mandy. Na de lessen op de Sea Vista school hebben we nog wat enquêtes rondgebracht en opgehaald in het centrum. Daarna meteen doorgereden naar het St. Francis College. Hier hebben we enquêtes afgenomen, lessen geobserveerd, gevoetbald en geëvalueerd met de docenten. Mooi om te zien hoeveel vooruitgang de (niet-sport)docenten boeken, aan de hand van onze tips. Verder die middag zijn we nog weer druk geweest met enquêtes en inteviews en hebben we even gesport. In de avond waren we uitgenodigd door meneer en mevrouw Cambell. Meneer Cambell is de directeur van het St. Francis College en zijn vrouw geeft daar les. Er was ook nog een andere jongen uitgenodigd. Hij gaat komend jaar de sportlessen verzorgen op het St. Francis College. We hebben deze avond lekker gegeten en gezellig gekletst.

Op de vrijdagochtend moest er nog wat schoolwerk gebeuren. Rond een uurtje of half 11 reden we richting de Pre-Primary school van het St. Francis College. Hier geven we eenmalig een clinic. We hadden alle drie een groepje leerlingen en gingen drie onderdelen bij langs: dansen, een voorlees verhaal met bewegen en een ballonnenspel. Poeh, deze kinderen zijn echt nog jong en kennen geen structuur. Daardoor was het voor ons soms vermoeiend, maar de kinderen en de begeleiders vonden het top. Rond het middaguur zijn we naar Jeffreys gereden. Er moesten wat boodschapjes gedaan worden voor de sportdagen van aanstaande dinsdag en woensdag. Daarna meteen doorgereden naar de gym want er stonden twee interviews op de planning. Zelf nog even gesport en vervolgens hutspot gegeten. De avond is afgesloten met schoolwerk.