Reisverslag 5 (11-04-13)

Reisverslag
11-04-2013

Het heeft een tijdje op zich laten wachten, maar dan heb je ook wat.

We zullen dit verslag in drie kopjes verdelen waarbij we de belangrijkste punten van de afgelopen weken zullen beschrijven.

Materialen:

Van het geld dat wij hebben ontvangen van de donateurs voor de sportmaterialen op de Mzingisi school, hebben wij nu zowat alles besteed. We hebben nog wat geld over voor de sportdagen die later deze maand nog zullen plaatsvinden. We zijn voor de public Holiday (28 Maart tot 8 April) naar Port Elizabeth geweest, om grote aankopen te doen om nieuwe sporten aan te kunnen reiken op de Mzingisi school. We hebben gehele verplaatsbare baskets voor basketball aangeschaft.

Daarnaast hebben we ook een volleybalnet gekocht en hebben daarbij ook de desbetreffende spullen bij gekocht. Ook hebben wij ballen aangeschaft voor Netball. Netbal is hier erg populair onder de meiden. Netbal kun je vergelijken met korfbal.

Als laatst hebben we spullen gekocht voor het onderzoeken van de motorische gesteldheid van de kinderen. Door middel van een ABC test die we geleerd hebben tijdens onze cursus MRT screenen we de jongste kinderen. Hierbij wordt geconstateerd of het kind motorische problemen heeft.

Buiten onze sportactiviteiten om hebben we een oude conciërge van de Mzingisi school ingehuurd. Zijn taak is om lijnen te schilderen op het verharde veld. Als deze lijnen zijn geschilderd kan er buiten basketbal, volleybal en netbal worden gespeeld. Door jullie donaties is dit allemaal mogelijk gemaakt!

Huidige situatie op de Mzingisi school:

De 2 weken voor de public holiday zijn wij echt ooggetuige geweest van 2 weken één grote puinhoop. Laten we beginnen met de noodlokalen die zijn neergezet op het sportveld waar wij les geven. Deze lokalen waren gekomen vanwege de te vele kinderen in een lokaal. De school wordt elk jaar groter, daarom zijn deze lokalen ook zeer gewenst. Wij waren hier van op de hoogte en we hadden genoeg ruimte om nog normaal les te kunnen geven, maar dit terzijde. Het probleem was dat er een miscommunicatie was tussen 2 partijen en dat deze lokalen er helemaal niet moesten worden geïnstalleerd. Het heeft ongeveer 3 weken geduurd voordat deze noodgebouwen hebben neergezet en nu moeten ze dus weer worden opgehaald. Dat heeft aardig wat vervoer en personeelkosten gekost, onbegrijpelijk.

Het volgende punt was tijdens de 2 toetsweken die op het programma stonden bij de leerlingen. We kwamen 2 weken voor de vakantie aan op maandag ochtend en waren van plan om zoals gewoonlijk onze dagelijkse sportles te geven. Daar stonden dan al 60 leerlingen maar er was geen leraar in velden of wegen te bekennen. Deze lerares kwam gewoon 20 minuten later op haar dooie akkertje het veld betreden, en haar motief was too tired.

Je moet je voorstellen dat er 60 enthousiaste kinderen voor je neus staan van een jaar of 4. Deze kinderen spreken geen woord Engels, probeer daar maar eens je bedachte spel uit te leggen. Dat is dus echt een mission impossible. De leerlingen spreken Xhosa, een taal dat door een groot gedeelte van de Zuid Afrikanen wordt gesproken. Hier is voor een leek geen touw aan vast te knopen!

Deze miss “tired” hebben wij ook een flinke reprimande gegeven, want dit was wekelijks het geval aan het worden. Dit heeft zijn vruchten zeker wel afgeworpen, want ze is tot nu toe elke keer op tijd geweest en is ineens “zeer betrokken” bij de sportlessen en alles er omheen. Na deze situatie kregen wij het volgende.

Na de ochtendbreak beginnen wij normaal gesproken met de oudere grades. Wij wachten en wachten maar er kwam niemand. Eenmaal naar de klas toegegaan kregen wij te horen dat de leerlingen toetsweek hadden en dat ze dus geen les konden volgen. Dit is op geen enkele manier met ons gecommuniceerd, dus ze lieten ons geen andere keuze om willekeurig maar een klas te pakken die toevallig op dat moment geen toets had.

1 week voor de vakantie was het helemaal raak. De oudere grades waren klaar met de toetsen en vervolgens moesten de lagere grades er aan geloven. De leerlingen van de lagere grades konden wel komen, maar alle leraren waren te druk met nakijken en voorbereidingen van de toetsen. Hiervan waren we gelukkig wel op de hoogte gebracht door de leraren en ze hebben ons verteld dat ze ouders van de leerlingen hebben geregeld om ons te komen helpen tijdens de lessen. Dit waren hartstikke aardige en lieve mensen, maar je kon wel zien dat het heel lastig vonden om het de leerlingen uit te leggen hoe het spel werkte. Sommige van deze ouders gingen zelfs de uitleg doen aan 3 kinderen per keer, nou dan ben je snel al een uur verder voordat we aan de les zijn begonnen ;).

Na de lagere grades was het weer tijd voor de hogere grades en wij verwachten dat het deze week wel goed zou lopen. Maar deze gedachten werd al snel de kop in gedrukt, we kregen weer klassen zonder leraar en sommige groepen hadden nog een test die ze niet af hadden kunnen krijgen de week ervoor. Vreemd maar waar dit werd niet aan ons verteld. Bij de klassen waarbij geen leraar aanwezig was zijn we persoonlijk deze leraar gaan zoeken, van een aantal kregen we te horen dat ze het echt te druk hadden en dus voor geen goud met ons terug naar het veld gingen. Vreemd aangezien de leraren hier al om half 2 het bijltje er al bij neerleggen(en dus in onze ogen genoeg tijd voor nakijk werk hebben).

De leraren zijn van mening dat het rooster te lang duurt. Voorheen hadden ze les tot 14.00. Dit is nu 14.40, een enorm verschil aldus de leraren.. Op een gegeven moment waren wij op zoek naar de desbetreffende leraar, maar die was nergens meer te bekennen en die was dus voor half 2 al richting huis gegaan en liet een lokaal vol kinderen achter. Dit was echt de druppel voor ons en we zijn een gesprek aangegaan met de principal. We hebben onze harten kunnen luchten bij de principal. Hier hebben wij vermeld wat wij van de gehele situatie op de school vinden en we hebben verteld dat de principal zijn taken ook wel eens onder de loep mag nemen.

Regelmatig komt het voor dat de docenten tijdens de lessen niet in de klas zijn. Vaak vind je de leraren gezellig kletsen in een groepje van 6..

Je zou uit dit verhaal hierboven bijna halen dat we aan het eind van ons latijn zijn hier op de school en ongemotiveerd raken, maar dat is verre van waar.


Na de vakantie zijn wij gelijk bezig gegaan met het screenen van de lagere grades voor MRT. MRT staat voor motorisch remedial teaching, kortweg gezegd het vinden van leerlingen met een motorische achterstand. Tijdens deze scan moeten de leerlingen 8 onderdelen langslopen waarbij de grove en fijne motoriek worden getest. Hieruit komt vervolgens een score en als deze negatief uitvalt dan zullen deze leerlingen van ons extra aandacht krijgen op de donderdagochtend. We zullen ze begeleiden op verschillende motorische aspecten en wij hopen hier uiteindelijk een vooruitgang te boeken bij de leerlingen voordat wij terug gaan naar Nederland. Hier hebben we een flinke kluif aan, want we moeten ongeveer 500 leerlingen screenen in zo min mogelijk dagen.

Daarbij gebruiken wij elke dag leerlingen vanuit grade 6 of 7 om de kleinere leerlingen te begeleiden tijdens de 8 onderdelen die de leerlingen moeten afleggen. Deze dagen vergen veel energie, want we moeten de leerlingen van grade 6 en 7 in de gaten houden dat ze het wel serieus en goed uitvoeren.

Tevens halen wij de kinderen op en helpen wij ze ook goed georganiseerd door het circuit heen. Het is belangrijk dat we een hoog tempo hanteren, want anders zijn we straks 5 weken verder als we pas klaar zijn met het screenen van elk kind van de lagere grades. We hebben gezorgd voor meerdere situaties per onderdeel zodat er meerdere leerlingen bezig zijn bij elk onderdeel. Leuk om te zien hoe gespannen sommige leerlingen zijn en hoe serieus ze de testjes uitvoeren.

Cape Town

Last but not least onze ervaringen tijdens de public holiday. Donderdag ochtend 28 Maart stipt 8.40 uur zijn wij met tas en al via de veranda naar buiten gegaan om vervolgens de gehele dag af te leggen in de auto. Stipt 9uur reden we weg, het kost hier een behoorlijk tijd om je tank te vullen. Alles gaat heerlijk relaxt.

Daar gingen we dan van 9 tot 6 in de avond aan één stuk door naar Cape Town. Tijdens deze route hebben we echt prachtige plekken gezien van Zuid-Afrika en hebben we om eerlijk te zijn wel echt het gevoel gehad dat we in Zuid-Afrika zijn afgezien van de mooie dieren en temperatuur.

Eenmaal aangekomen hebben we een aantal dagen bij een vriend van Thomas geslapen genaamd Jarco Pars. Hij was tevens onze reisgids deze dagen en liet ons prachtige plekken in Cape Town zien.

Dit dan wel aan de hand van een city-tour bus, maar hij kon ons goed begeleiden tijdens deze dagen qua knowhow, maar ook zeker zijn vlotte en gezellige babbel kwamen deze dagen niet ongelegen. We hebben ons een paar middagen goed vermaakt op de plek genaamd Waterfront. Hier hebben we het aquarium gezien en hebben we enige tijd vertoefd op het terras. Ook kunnen we niet ontkennen dat wij hier een aantal avonden de verleiding van de Longstreet niet konden weerstaan, om vervolgens een paar gezellige clubs te bezichtigen.

Dit had wel gevolgen voor de volgende dag. Onze geest wilde wel, het lichaam werkte helaas wat minder mee.

Voor de rest hebben wij deze week nog een wedstrijd van Ajax Cape Town gezien in een prachtig stadion. Toen we kaarten wilden kopen werd er verteld dat er nog maar een beperkt aantal kaarten beschikbaar waren. Wij dachten een vol huis, dat wordt mooi! Helaas had deze dame ons flink bij de neus. Het stadion was nagenoeg leeg.

Het niveau was op zijn aardigs gezegd niet sterk. Dus we moesten ons laten vermaken door de enkele toeschouwers die af en toe toch een lekkere deuntje inluiden om hun team aan te moedigen. Ook worden de nodige dansjes gepresenteerd tijdens deze wedstrijd, erg leuk om op deze manier voetbalbeleving te zien.

Tijdens onze reis om Cape Town heen zijn we naar eerst naar Stellenbosch geweest en hebben daar 1 van de honderden wijnfarms bezocht. Bij deze wijnfarms is het normaal dat er alleen familie leden werken en die van generatie op generatie wordt doorgegeven. En uiteraard hebben we ook wat gespecialiseerde wijnen genuttigd.

Na dit te hebben ondernomen zijn we naar Gansbaai gereden om te reserveren voor haaien duiken. Het was zeer prijzig, maar dan heb je ook een ervaring wat wij onze hele leven met ons meenemen. Je gaat dan met een boot de ijskoude Atlantische Oceaan op en stopt dan op een gegeven moment vlak bij de kust. Hier ankeren ze de boot dan en gooien de kooi uit boord. Binnen no-time zagen wij al haaien langs de boot zwemmen, deze haaien worden gelokt door een mix van bepaalde vis soorten.

Ook staat er iemand (niet gezekerd) op een ijzeren plaat aan het einde van de boot. Hij gooide telkens vissenkoppen het water in die zijn vastgebonden aan een touw. Hiermee lokt hij de haaien rakelings langs de kooien en zo zorgt hij ervoor dat de mensen die in de kooi zitten de Great White Shark van nog geen halve meter dichtbij konden bezichtigen.

Na deze trip wilde wij nog een poging doen om de zomerse pinguïns te zien in Betties Bay. We kwamen er snel achter dat dit het eindstation moest worden, want het werd al pikke donker. We reden wat rond en kwamen alleen een Bread and Breakfast tegen die gesloten was tijdens de public holiday. Op een gegeven moment zijn wij de plaatselijke kroeg ingelopen dat nog geen 3 bij 5 meter was. Hier zaten 2 homo’s en een vrouw en wij vroegen waar we een plaats konden vinden om te overnachten.

Deze aangeschoten man wilde ons wel meenemen naar zijn huis en ons een gratis overnachting geven en een heerlijke braai voorschotelen. Na wat wikken en wegen hebben we de knoop doorgehakt en hebben we besloten om op zijn voorstel in te gaan. Wat hierboven al vermeld stond is dat we echt een heerlijke braai kregen voorgeschoteld. Onze voeten hadden we op tafel en we werden heerlijk in de watten gelegd door de nogal open en handtastelijke homo’s.

Deze beste meneer had 4 huizen in Afrika en alleen al op deze plek 3 pracht wagens voor zijn deur staan. Hij wilde ons wel meenemen de volgende dag naar prachtige oorden, waarvan het niet bekend stond als toeristische trekpleisters. Maar hier zijn wij niet op ingegaan. Wij hebben het bewust niet te bont gemaakt, want we moesten de volgende dag in de avond terug rijden naar Jeffreys Bay(onze vaste verblijfplaats in Zuid-Afrika).


Voordat wij onze reis terug namen zijn we nog eerst langs het Robben Eiland geweest vlakbij Cape Town. Het was niet makkelijk hier kaartjes voor te krijgen, want er is een verschrikkelijk groot animo voor om het eiland te kunnen bezichtigen. Dit was ook echt een mooie ervaring. Het was echt interessant om te zien wat er zich daar heeft afgespeeld en te zien dat het nog maar zo kort geleden de laatste onschuldige mensen zijn vrijgelaten.

Na deze laatste activiteit hebben wij onze bakkie gevuld met diesel en ons van wat eten en drinken voorzien bij een langs de snelweg gelegen Wimpy(soort van MacDonalds). We zijn rond 19:00 uur in het donker gaan rijden en we hebben goed kunnen doorrijden en we zijn rond 4:00 uur op 1 oor gaan liggen in ons vertrouwde bedje in Da Gama Road 101A.

Tot zover dit reisverslag! Iedereen die ons heeft geholpen met het donderen van geld nogmaals hartstikke bedankt! Het geld wordt goed besteed.

Thomas en Yoran